Chiang Mai & Laos
24 oktober 2017 - Luang Prabang, Laos
Dag 17
Vandaag naar het volgende eiland: Koh Tao. Leroy zal mij een paar dagen later volgen. Na een uurtje bij de pier te wachten ging ik de ferryboot op om 2 uur later aan te komen bij Koh Tao.
Onderweg heb ik de film Mothers & Daughters gekeken op Netflix. Een tranenveger en een moment dat ik mijn moedertje mis.
Aangekomen op Koh Tao moest ik eerst langs de drukke menigte locals wat je op staat te wachten bij de brug om je met de taxi te vervoeren. Een jong meisje pakte me bij m'n arm en ik besloot erin mee te gaan. Voor een degelijke prijs ben ik in de open achterbak van een truck geklommen om 5 minuten later bij mijn hotel te arriveren.
Bij de receptie kreeg ik de horen dat ik voor 1 nachtje een gratis upgrade kreeg in verband met een foutje. Werd dus in een deluxe kamer ondergebracht.
Omdat het vandaag weer zo warm was besluit ik me in mijn bikini te hijsen en de zee in de duiken. Echter is het water er niet heel erg schoon in verband met alle boten die in het water liggen. Ach, één duik is al genoeg.
Daarna heb ik lekker een noodlesoup besteld en op een ligmatje de prachtige zonsondergang bewonderd.
De wolken waren voor de zon waardoor je een prachtig effect kreeg van paars, roze en rode lucht. Zo mooi! Dit is een moment die ik opsla in mijn geheugen. Wauw!
Nadat ik als avondeten fruit op heb, ben ik naar een andere tent gegaan waar ik aan de praat ben geraakt met een paar Nederlanders en Canadezen. Een gezellig avondje met deze dronken mensen maar ik ga naar bed. Toedels!
Dag 18.
Vandaag mijn allereerste off-day. Een dagje waarin ik iedereen mis. Gelukkig veel telefonisch contact gehad met iedereen wat mij dan weer happy maakt.
Zelfs nog met de kleine katerkitten Alfonso aan de telefoon gezeten. Het arme beestje begreep er niks van en zat maar telkens met de telefoon te kroelen. Daarna heb ik een dutje gedaan wat geen succes was. Overdag in mijn schattige hutje met alleen een waaier is het niet om uit te houden.
Morgen ga ik mijn gezellige travelbuddy ophalen met de scooter! Op naar weer vele avonturen samen tot maandag.
Dag 19.
Vanmorgen lekker uitgeslapen en op mijn dooie gemakje gedaan. Wasgoedje maar eens weggebracht en bij dezelfde toko maar een scootertje gehuurd.
Ik besloot het eiland te ontdekken maar besefte me dat ik me op deze scooter en op dit eiland niet zo veilig voel als Koh Samui. De scooter rammelde aan alle kanten, de remmen piepte en op alle wegen ligt zand. Als een omaatje rijden dus, wat al helemaal niks voor mij is.
Ben naar Impian Divers gereden, een Nederlandse duikschool om de volgende dag een proefduik te boeken.
Tegen 3 uur ben ik bij de haven gaan zitten om travelbuddy Leroy op te halen. Zag donkere wolken en harde wind onze kant opkomen en maakte me even zorgen om te terugrit. Gelukkig bleef het droog en stapte we op de scooter naar het hotel.
Ik vertelde Leroy over mijn plannen om te duiken en hij wilde dolgraag mee.
Nadat hij superenthousiast ingecheckt had om zijn hutje op het strand, zijn we weer naar de duikschool gereden om voor hem ook te boeken. Leuk!
Na een hapje eten zijn we teruggereden naar het hotel om op tijd een plekje te bemachtigen bij het hotel voor de zonsondergang. Tussen 18.00 en 18.30 gaat de zon onder en onder het genot van nachos en een cocktail genoten we in stilte hiervan.
Na de zonsondergang zijn we een stukje gaan lopen en daar waar Leroy besloot op tijd naar bed te gaan besloot ik een half uur een hoofd, nek en schouder massage te nemen. Ik stapte een salon in en de 4 dames die er werkte bleven lui in hun stoel zitten. Na een kleine discussie in het Thais besloot er eentje op de staan en mij te helpen. Ik liep mee naar boven en zag voor de eerste keer een massage tafel met een gat erin waar je je hoofd in kan laten rusten. Oh relaxt dacht ik en ik ging liggen.
Ik zal jullie vertellen dat ik in die 3 weken Thailand nog nooit zo hard mishandeld ben.. mijn god... die vrouw had volgens mij ruzie met dr vent gehad en reageerde haar frustraties af op mij. Met beide knieën en ellebogen op mn rug kraakte ze me een aantal keer. Met beide duimen drukte ze zo hard op drukpunten in mijn rug dat ik dacht dat ze door mijn vel heen zou gaan. En ik kan behoorlijk wat hebben zal ik je vertellen. Maar als jullie mijn hoofd door dat gat hadden gezien, hadden jullie helemaal in een deuk gelegen. Nadat ze een paar keer op mijn rug had geslagen hoorde ik de verlossende woorden: 'Finish miss.
Jullie hebben geen idee hoe blij ik was dat ik maar een half uur massage had gedaan. Als een oude oma kwam ik van die tafel af en ik kreeg een theetje om even bij te komen.
Terwijl ik zat bij te komen kreeg ik berichtjes van Leroy. 'OMG SOOF, GECKO' S OP MIJN KAMER, MORGEN BEN IK HIER WEG, IK WORD GEK, KOM NU!
Snel dronk ik mijn theetje op en besloot deze arme jongen te helpen.
Omdat ik nodig moest plassen liep ik gauw even naar mijn huisje. Om er dus achter te komen dat ik een mega grote kakkerlak in mijn badkamer had zitten. Maar echt een killerkakkerlak, zo groot !
Ik slaakte een gil uit en stuurde Leroy een foto.
Nog geen minuut later stond ie in mijn kamer en hebben we van de zenuwen zo hard gelachen dat het bijna omsloeg in huilen. Wat nu?!
Ik besloot naar de receptie te lopen en het enigste wat ik kon zeggen was: oh my god.. cockroach!!!! Het mannetje keek mij even verbaasd aan en kwam met een bezem achter me aan gesukkeld.
Terug op de kamer wilde hij die kakkerlak dooddrukken. HUH? Dit mag toch niet?
Het was hem niet gelukt want het smerige beest kroop in de voegen van het dak.
Nou, daar kan ik het dus mee doen.
De beste man vertelde dat ik gerust terug mocht komen als ik hem weer zou zien. Ja goeie... als je over een uur weg bent.
Dit word niks.. Samen met Leroy sprongen we op de scooter en zijn we naar een ander hotel gereden. Om erachter te komen dat om 22.00 uur 's avonds alle recepties dicht zijn natuurlijk.
Met lood in onze schoenen terug naar onze hutjes gegaan. Om de gemoedstoestand van Leroy te sussen besloot ik hem nog te helpen. Hij had in de hoek van zijn kamer waar een plint miste een gat zitten waar alle salamanders inzaten. Ik pakte een handdoek en propte deze in het gat. Op goed geluk dan maar, voor ons beide.
Eerst heb ik een uur op mijn eigen bed gezeten en alleen maar om me heen gekeken om te kijken of ik iets zag of hoorde. Na een uur besloot ik maar te gaan slapen met alle lichten aan. Want ik heb gegoogled over kakkerlakken natuurlijk en zij houden van donkere, warme ruimtes. Dan liever muggen als kakkerlakken.
Dag 20
Hooguit 2 uurtjes geslapen vannacht.
Heb besloten maar in dit hotel te blijven en zo'n deluxe kamer te regelen en wat bij te leggen want dit scheelt toch weer geld dan weer naar een nieuw hotel te gaan.
Met mijn rotte bakkes liep ik naar de receptie waar de beste man van gisteravond mij vrolijk aan zat te kijken.
Jahaa, jij zal wel goed geslapen hebben hè.. Ik gaf aan dat ik niet geslapen had en een andere kamer wil voor een GOOD PRICE! Hij matste ons en voor een paar euro per nacht meer konden we daar verblijven. Echter was er nu maar 1 kamer beschikbaar en vanmiddag om half 1 de 2e kamer.
Omdat we gaan duiken vandaag besloot ik alvast naar mijn kamer te gaan en kon Leroy hier zijn spullen neerstallen.
Terwijl ik een koude douche nam om bij de komen van dit alles zie ik ... jahwel... een kakkerlak in mijn douche. Deze kon ik wel aan en liet me eigen niet kennen. Pakte wc papier en ieeeehhh, wat is zo'n beest snel. BAH!! Ik tikte hem met mijn slipper op z'n rug zodat die eikel lag te spartelen voor zijn leven. Ik pakte de prop wc papier en liet hem zo de binnenkant van de wc even zien. Bye bye, you filthy animal!
En nu op naar de duikcursus.
Samen met Leroy tufte we op de scooter naar Impian Divers. Als eerste moesten we alle duikspullen passen en bij elkaar verzamelen. Vervolgens kregen we een uurtje les over de belangrijke regels en gebarentaal voor onder water.
Een klein hapje gegeten en vervolgens met een grote tas met je duikspullen naar de boot gelopen.
Uiteraard was de boot bijna alleen maar bezet door Nederlanders. Op 1 Franse en 1 Engelse na. Laat die Franse man nou juist een duikinstructeur zijn die mij en Leroy onder zijn hoede nam.
Na een half uurtje varen en ons opgetuigd te hebben met de duikspullen, zijn we het water ingegaan. Vanaf minuut 1 zat ik te stuntelen met mijn duikbril. Kreeg hele tijd water in mijn bril wat weer pijn deed aan mijn ogen i.v.m. het zoute water. Uiteindelijk leerde de instructeur mij trucjes om het water eruit te krijgen. En nu onder water! Wauw, zo helder! Heel langzaam gingen we naar beneden en ondanks dat alle lucht uit mijn vest was, dreef ik niet zo hard naar beneden als de heren. Met wat hulp van de instructeur lukte het toch. Alhoewel ik ook niet te snel naar beneden kon vanwege mijn oren.. jeetje, die druk. Moest zelf mijn oren poppen door mijn neus dicht te houden.. dit moest ik zeg maar elke 1.5 meter naar beneden doen.
Ondertussen was ik nog steeds aan 't stuntelen met mijn bril. Oef.. toch wel spannend idee hoor. Je mag namelijk niet zomaar naar boven zwemmen als je het beu bent i.v.m. de druk. Eenmaal beneden deden we op de grond nog wat oefeningen om vervolgens de onderwaterwereld te bewonderen. Wauw, vissen en koraal in alle kleuren dat je er wel uren naar kan kijken. Soort vleesetende planten die dicht klapte zodra je vlak voorbij zwom. Vissen in groenblauwige kleur. Kon hier wel uren blijven hangen en alles ging eindelijk goed. Ik was helemaal in mijn element en voelde me net een zeemeermin in het water. Na 1.5 uur onderwater zijn we weer terug boven gekomen. Wat een prachtige indrukken en wat ontzettend gaaf dit mee te mogen maken. Maar hoef niet perse mijn PADI te halen.. 1 dag duiken is genoeg en heb toch niks aan een duikbrevet. Na een vermoeiend nacht en dag ben ik lekker op tijd naar bed gegaan.
Dag 21.
Heerlijk uitgeslapen en ontbeten met Leroy. We hebben met de 2 meiden van de duikles uit Eindhoven afgesproken om naar een klein strandje te gaan waar schijnbaar kleine haaien rond zouden zwemmen. Na een rit van 10 minuten kwamen we er aan, het was echt heel afgelegen en rustig. Zal ook wel met het laagseizoen te maken hebben.
Duikbrillen op en het water in! Na nog geen paar seconden hoorde we iemand 'shark' roepen en we doken er achteraan. Het was echt een kleine witte haai van zo'n 1 meter groot. Als een stel achterlijke toeristen zwommen we erachteraan. Gaaf hoor, kan ik ook weer afstrepen van mijn bucketlist 😜.
Gezien het wat bewolkt was zijn we na 2 uurtjes weer richting het hotel gegaan.
Daar hebben we gezellig wat gedronken met zijn 5e want inmiddels was er een Nederlandse man ook aangehaakt.
Na wat opgefrist te hebben zijn Leroy en ik naar de Lotusbar gegaan. Een strandtentje met neonlichten. Je kon jezelf onder schminken met neonverf en dat was precies wat Leroy en ik dan ook deden.
Marije, een Nederlandse meid die we gister op de duikcursus hebben ontmoet haakte aan met een Amerikaan.
Vervolgens zijn we naar Fish Bowl, een backpackerscafe, gegaan wat zo'n 15 minuten lopen was.. Aaaaah, hier is het dus te doen. Moet je ook maar net weten.
Ik besloot iedereen wijs te maken dat ik van Watfort, Engeland vandaan kwam en heb hele avond mijn plat Engels accent opgezet. Sommige waren er echt heilig van overtuigd dat ik er vandaan kwam alhoewel soms mijn accent omsloeg in Amerikaans en dit ook zeker opgemerkt werd.
We hebben een gezellig avondje gehad met de Nederlandse bende en om 1.00 uur sloot alles dus samen met Leroy naar het hotel gelopen.
Besef me wel dat hier veel om seks draait op die eilandjes. De laatste minuten voor sluiting zie je mannen nog wanhopig op zoek naar een prooi om de nacht mee door te brengen. Snel wegwezen.
Dag 22.
De volgende dag besloten de meiden uit Eindhoven, Leroy en ik naar Koh Nang Yuen te gaan. Het forever young eiland. We besloten bij ons hotel een taxi boot aan te houden en met zijn 4e klommen we door het water in de boot.
Niet wetende dat de zee zo ruw zou zijn. Mijn god, wat een golven. Het bootje klapte op de golven en we waren drijfnat.. We schommelde van links naar rechts en de beste man die ons vervoerde had de grootste lol met ons gegil dat hij besloot ons na te doen.
Zo, na een klein half uurtje zijn we aangekomen op het forever young island!
We besloten eerst de berg op te klimmen met miezerige stapjes om uit te komen bij een prachtig uitkijkpunt op de rotsen. Na een hele fotosessie met onze Leroy zijn we weer naar beneden gegaan om lekker de snorkelen. Koh Nang Yuen bestaat uit 3 eilandjes wat verbonden is met een parelwit strand. Achteraf bleek een groot deel van dit strand te bestaan uit wit afgebroken koraal. Je mag geen handdoeken meenemen omdat er tonnen zand jaarlijks verdwijnen hierdoor. Je mag daarom alleen een strandstoel huren of gewoon op het strand zitten.
Het water is wederom prachtig helderblauwe en weer veel moois onderwater gezien. Om 15.00 uur zijn we weer opgehaald omdat de zee anders te ruw zou zijn. Achteraf viel de terugrit meer mee dan de heenrit.
Het was mijn laatste avondje met Leroy en dit gaan we natuurlijk op een gepaste wijze afsluiten. We besloten de Thaise Whiskey bij de 7 eleven te halen: Hong Thong. Gemixt met cola hebben we dit op ons balkonnetje gedronken.
Vervolgens hebben we lekker wat gegeten samen en al snel kwamen de meiden uit Eindhoven. We dronken een cocktail en later sloot Marije aan met haar travelbuddy Marleen. Toen Marije aan kwam lopen besloten we te zingen voor haar want ze had haar PADI (duikbrevet) gehaald. Happy PADI to you, happy PADI to youuuu. Daar besloten we natuurlijk op te proosten met een gepaste bucket.. weet je nog.. dat emmertje met alcohol. Ugh...
Vervolgens zijn we met z'n 6e naar de Lotus bar gegaan om onszelf weer onder te kliederen met de neonverf.
Na een uurtje zijn we naar de Fish Bowl gegaan en ik had al snel een maatje gevonden in Marleen. Samen besloten we iedereen voor de gek te houden en plat Engels te praten. Gotta go to the loo, I want some beans with ma breakfast of ya wanna drink a pint with me lad ? Oh echt, je kon me oprapen van het lachen want deze meid vertelde mij iets heel grappigs. Marleen, sorry als je het leest maar ik moet dit echt even delen.
Miss Marleen went to the loo and came back to tell me the funniest news ever.
She told me she put her trousers down and started peeing.. after she started peeing she noticed she forgot her underwear, that was now soaking wet.
Its still a little warm vertelde ze me nog na terwijl ze haar benen boog om dat gevoel te benadrukken. Nou echt, ik had het niet meer zal ik je vertellen.
Na een onwijs gezellige avond en afscheid te hebben genomen van iedereen zijn Leroy en ik aan onze laatste rit begonnen
Op naar het hotel. Daar hebben we elkaar wel 3 x een dikke knuffel gegeven. Afscheid nemen hoort erbij maar ik weet zeker dat ik deze jongen nog terug ga zien, terug thuis.
Dag 23.
Jeetje, wat ben ik ziek geweest vannacht. In lange tijd niet zo ziek van de alcohol geweest.. Whiskey.. voorlopig wil ik er niks meer van horen of zien.
Mijn wekkertje ging om 5.00 terwijl ik om 3.00 uur pas lag te slapen. Deed best zeer maar verman je Sophie want vandaag ga je naar het Noorden van Thailand.
Backpack op en gaan. In 't pikkedonker liep ik door de straatjes van Koh Tao om om half 6 te worden opgehaald door de taxi. Om 6 uur vertrok de boot en 4.5 uur later arriveerde ik in Surat Thani. Om 11 uur was ik op het vliegveld en om half 4 ging mijn vlucht. Tegen 6 uur was ik in mijn hotel in Chiang Mai waar ik gelijk aan de praat raakte met 2 Nederlandse meiden Valerie en Kimmie.
Voor de eerste keer in mijn leven verblijft deze meid dus in een hostel.. apart wel hoor om mijn privacy te moeten missen.
Wc en badkamer delen met een hele gang en de slaapkamer met 8 meiden.
Samen met Kimmie en Valerie zijn we naar een eating bus gegaan om daar een hapje te eten. Terwijl de meiden door gingen naar een kroeg besloot ik naar het hostel te gaan. Daar raakte ik aan de praat met mijn kamergenootjes. 2 meiden uit Kroatië en Amerika die samen in Vietnam werken om Engelse les te geven en nu even een uitstapje maakte.
Dag 24.
Vlakbij het hotel hebben we met 4 Nederlandse meiden wat gegeten. Want sja... Nederlanders vormen al gauw een groepje. Bij een Frans tentje heb ik voor de eerste keer tijdens mijn reis heerlijke salami op 😁.
Voor de avond hebben we met z'n vieren een cooking class geboekt bij Great Kitchen Cookery School.
Om 16.00 uur werden we opgehaald door het echtpaar van deze kookschool en samen met een busjevol mensen zijn we afgezet bij een lokale markt. Daar kregen we uitleg over allerlei ingrediënten, groenten e.d. Na de uitleg konden we nog even vrij rondlopen om te genieten van al het bekende en onbekende.
Daarna kon het beginnen. Onder leiding van kokkin Meow kregen we les. Eerst legde ze van alles uit om het vervolgens voor te doen. En daarna mochten we zelf aan de slag. Je kon zelf kiezen uit 5 gerechten en ik koos voor een springroll als appetizer. Die overigens HEERLIJK was😍. Daarna een Tom Yang Goong creamy prawnsoup. Vervolgens moesten we zelf een curry kiezen en dit helemaal zelf maken met allerlei ingrediënten. Ik koos voor de pittigste: Kaow Soi. Ze bleef pepers in mijn potje gooien die ik moest malen en zei: You like spicy? I make it Spicy, Welcome to Thailand.
Deze vrouw had een enorme dosis humor want regelmatig lag ik helemaal in een deuk om dit mens.
Van die curry paste die ik heb gemaakt gingen we een gerecht maken Kaow Soi Gai with chicken en noodles. Tijdens het bakken van dit gerecht leerde ze ons hoe we vlam in de pan konden veroorzaken en tegelijkertijd een fotoshoot konden houden. Oh god.. Als dit maar goed gaat. Maar natuurlijk want onder het toeziend oog van Meow kwam het wel goed.
En nu het gerecht met die vele pepers opeten. Het viel uiteindelijk wel mee en sommige mensen vonden ons gerecht lekkerder dan de green curry.
Na dit gerecht heb ik gekozen voor de stir Fried chicken met cashew nuts en als afsluiter natuurlijk de sticky rice met mango en kokossaus. Oops.. niet wetende hoeveel suiker hier eigenlijk ingaat.
Het was een leerzame en enerverende avond.
Dag 25.
Stond op met een beetje keelpijn, ik wijt het aan de airco want die stond op 19 graden vannacht. Het was echt freezing koud!
Inmiddels was onze groep uitgebreid met nog 2 meiden waardoor we met 6 meiden waren.
We hebben met z'n 6e een scooter gehuurd en zijn eerst gaan ontbijten bij
Chiang Mai breakfast World. Wauw... wat werden we hier verwend met veel en lekker eten. Helaas niet zo optimaal van kunnen genieten doordat slikken best zeer deed.
Onze bestemming was voor vandaag: de Aziatische Grand Canyon in Chiang Mai wat zo'n 40 minuten rijden was.
Ik besloot aan kop te gaan gezien ik navigatie had. Daarnaast waren er 3 meiden bij die geen of weinig ervaring met scooter hadden. Ohjee.. Als dat maar goed gaat tussen het verkeer in Thailand.
Ik merkte al gauw dat ik al best wat ervaring had in het Thaise verkeer want waar ik overal tussendoor schoot, moest ik in het begin telkens op de meiden wachten. Als je voor een stoplicht staat dan sluiten scooters niet achteraan maar tussendoor en dat was ook wat ik deed. Bovendien is het links rijden dus alle scooters moesten zoveel mogelijk op de linkerbaan rijden.
Uiteindelijk kregen de meiden de smaak te pakken en waren we het drukke centrum uit. Uiteindelijk was het alleen nog maar snelweg. Zal maar niet zeggen tot hoe hard scooters hier kunnen rijden..
Uiteindelijk kwamen we terecht bij de Grand Canyon. Een waterpark met opblaaskussens en opstakels waar je je als een klein kind kan uitleven. We kwamen aan en zagen enkel een soort gelijke Grand Canyon met water en een klif waar je vanaf kon springen en in het water kon je gebruik maken van een surfplank. Wat is dit nou weer? Dit was niet wat wij zagen op de foto's.
Wat bleek nou... We waren bij het verkeerde park. Je hebt 1 Grand Canyon maar 2 verschillende organisaties. Dus we moesten aan de andere kant zijn. Sjonge.. omdat we al betaald hadden, besloten we nog ff van de kliff af te springen.
Daarna zijn we naar het goede park gegaan en oh wat een lol hebben we gehad. Het is vergelijkbaar met wipe out. Ze maken de opblaaskussens nat waardoor het spekglad is en ondertussen moet je allerlei obstakels beklimmen of overwinnen. Op de lompste manieren vielen we met z'n 6e. Ik kreeg het 2 x voor elkaar dat ik onderuit ging terwijl ik gewoon stond en niks deed. En 3 x ben ik tussen de kussens beland en zat ik vast waardoor de meiden mij eruit moesten trekken. Sjonge, wat heb ik een buikpijn gehad van het lachen zeg.
Op de terugweg hadden we wat haast dus vlogen we met zijn 6e heel soepeltjes door het verkeer. Mooie momenten want locals die achterin trucks zaten klapte en zwaaide naar ons zoals wij voorbij zoefde. Ze keken ons ook helemaal na. Af en toe stak ik mijn hand uit zodat de meiden wisten of we links of rechts moesten.
Na een gezellige dag bij time for lime gegeten maar kreeg nauwelijks wat weg i.v.m. mijn keel. Voelde me steeds beroerder worden en ben op tijd naar bed gegaan.
Dag 26.
Stikberoerd werd ik wakker, wat heb ik een keelpijn zeg. In de spiegel zag ik dat mijn amandel vol zat met witte plekjes en mijn keel was vuurrood. Ja hoor, heb ik weer.. een amandel en keelontsteking.
Paracetamol erin en proberen veel te drinken, maar jeetje, wat doet dat zeer. Vandaag ga ik naar een Elephant Santuary dus kop op en gaan.
Tip 1. Vergeet je handdoek niet mee te nemen als je gaat douchen in een hostel. Was klaar met douchen en greep mis naar mijn handdoek, die hing nog in mijn kamer.. shit. Begint al goed..
We werden met zijn 6e opgepikt door de eigenaar van de Elephant Santuary en achterin de truck waren we ruim 2 uur onderweg. Na een uurtje maakten we een tussenstop bij een lokale markt waar we volgens de beste man een pipikaka konden doen😂. Mogen jullie raden wat hij daarmee bedoelde...Ik kocht een antibioticakuurtje bij een apotheek voor mijn keeltje. Jaja, hier kan je dat zonder recept gewoon kopen en normaal ben ik er echt niet van want heb het maar 2 x in mijn hele leven op maar hierbij wil ik geen risico lopen dat ik straks naar het ziekenhuis ofzo moet. Vervolgens trakteerde ik mezelf op een waterijsje en wat een opluchting is dat zeg.
Laatste half uur de bergen en jungle in.. jeetje wat een wegen hier.
We hielden ons stevig vast in de achterbak terwijl we enge bochtjes, kiezelpaden en hobbels voorbij passeerde en oja, de koeien die midden op de weg lagen waardoor die man als een malle begon te toeteren.
Eenmaal aangekomen konden we gelijk de jungle in naar beneden. Het was zo'n kwartier lopen op geïmproviseerde trappen gemaakt van gebroken stenen en simpele houten stokken als leuning. Maar leun hier zeker niet op want je ligt er zo naast hoor. Top idee om dit met je slippers te doen natuurlijk... ugh.. stom!
We kwamen aan bij het huis van onze chauffeur. Kindjes, huisvrouwen, puppys en honden kwamen ons tegemoet. We mochten plaats nemen in de woonkamer op de grond en kregen uitleg over de dag.
Vervolgens gingen we verder de bush Bush in en na 20 minuten lopen zagen we ze.. De olifanten 😍😍😍
We mochten ze eten geven, aanraken, foto's maken etc. We kregen uitleg over de 3 vrouwtjesolifanten.
1 ervan was 1 jaar zwanger, olifanten zijn namelijk 2 jaar zwanger dus ze had nog een jaar te gaan.
De reden dat het alleen maar vrouwen waren was dat mannetjes olifanten agressief zijn in het wild. Een van de olifanten had zelfs een korte staart omdat een mannetjessolifant dit afgebeten had. Voor de bevruchting worden de mannetjes olifanten wel tussen de vrouwen weggezet. Maar daarna worden de mannetjes weer terug gebracht naar santuary in het centrum.
Deze prachtbeesten slapen zo'n 4 uur op een dag en zijn de andere 20 uur bezig met eten. Niet gek ook, gezien ze zo'n 255 kilo bananen, planten etc. eten op een dag.
Vervolgens mochten we kennis maken met de babyolifant maar moesten wel afstand houden omdat dit een mannetje was en nog erg speels had. Dit was ook wel te merken want hij was nog lekker lomp en onbehouden. De begeleiders wisten hem telkens goed af te leiden. En prachtig om te zien hoe hij telkens tussen moeder en de andere vrouwtjesolifant bleef staan. Dag van te voren had hij een van de bezoekers met zijn slurf tussen zijn benen geslagen. De eigenaar vertelde in zijn gebrekkig Engels 'boomboom honeymoon finish'.
Uiteindelijk zijn we verder de jungle ingegaan om uit te komen bij een rivier. Deze moesten we overlopen door over een boomstam te lopen. Spannend wel hoor, zal ik je vertellen. Uiteindelijk konden we het water inspringen maar ik bleef vanaf een afstand toekijken gezien ik me nog steeds stikberoerd voelde. Bovendien was het water stikkoud. Een van de meiden had haar voet in het water gestoten waardoor het flink bloedde. Met een bepaalde plant stelpte de begeleider het bloed. Deze mannen zijn echte Tarzannen hoor. Ze sprongen van de waterval af, liepen blootvoets door de jungle en wezen ons spinnen aan.. thank god dat ik tot nu toe alleen spinnen, zo groot, zag die heel hoog in de bomen verstopt zaten.
Na een flinke klim langs bizarre weggetjes kwamen weer terug bij het grote houten huisje van de eigenaar. Bizar hoe deze man alles zelf gemaakt heeft. Terwijl ik mijn verpleegkundige precisie toepaste op de wond van de Engelse meid legde de eigenaar uit hoe hij medicijnen maakte voor de olifanten. Bestaande uit Tamarin, rijst, zout en banaan.
De reden van het hebben van een hond hier in de jungle is simpel vertelde de man ook nog. Terwijl het gezin hoog slaapt, slapen de honden beneden en schrikken de slangen af als ze in de buurt komen met hun geblaf.
Na de uitleg mochten we het water/rivier in voor zijn huis en was het wachten tot de olifanten kwamen. We mochten ze eerst wassen met emmertjes en borstels om ze vervolgens te masseren met modder.
De begeleiders hadden de grootste lol want ze vonden het wel leuk om ons ook met modder te besmeuren waardoor er een hele moddergevecht ontstond.
Wat een ongelofelijke ervaring was het vandaag en heb veel genoten van deze prachtbeesten. Ze zijn zo groot en kijken je ook echt aan als je aanraakt. Ik hou echt van deze beesten en ik weet dat deze beesten het goed hebben met hun begeleiders. Zij zorgen namelijk elke dag dat deze beesten geen honger hoeven te hebben en met bepaalde kreten begeleiden ze de olifanten. Er komen geen stokken, prikkers e.d. te pas. En zo hoort het ook. Want er zijn nog dagelijks achterlijke toeristen die op een stoeltje wil zitten op deze beesten maar niet beseffen dat deze stoeltjes en touwen slecht zijn voor hun huid. Bovendien.. het is geen attractie!😡
Op de terugweg begon ik me pas echt beroerd te voelen. Ik weet dan ook dat afgelopen 2 dagen niet erg handig waren maar ach, ze nemen het me niet meer af.
Op tijd naar bed en morgen fris en fruitig op voor mijn 3 daagse tour naar het volgende land: Laos.
Dag 27.
Vannacht wakker geworden van de pijn. Tijdens het slikken of drinken is het net of iemand met een mes in mijn nek zit te remmen. Zo'n zeer. In lange tijd niet zoveel pijn gehad en zag erg op tegen de 3 daagse reis. Die antibiotica lijkt nog niet zijn werk te doen maarja... natuurlijk ook wel erg drukke dagen gehad.
Vanaf vandaag hoef ik geen Sawat die Kha meer te zeggen als gedag of Khop Khoen Kha als dank je wel. Voor de mannen zeg je Kap op het einde i.p.v. Kha.
Om half 10 werd ik opgehaald door een afgelaaien busje vol mensen naar Chiang Khong. Een klein dorpje waar geen ruk te beleven valt net voor de grens van Laos.
Bij het pakket wat ik geboekt had zat ook 1 overnachting dus we werden bij een guesthouse gedropt. Daar deelde ik de kamer met een Duitse en Nederlandse meid. De bedden waren zo hard dat ik me niet eens druk hoefde te maken over de bedbugs, gezien ze niks hadden om in te kruipen. Omdat er enkel een wollen deken lag wat veel te warm was besloot ik op die deken te gaan liggen en mijn omslagdoek als deken te gebruiken. Laten we de krakende bedden, ijskoude douche en de vochtplekken in het plafond maar achterwege laten. Maar het gekakel van de hanen om 4.30 's ochtends wil ik toch wel even benadrukken. Wilde ze namelijk de nek omdraaien en bbqen. Haha geen ochtendhumeurtje hoor maar meer de trauma dat ik vroeger in mijn kont gebeten ben door zo'n beest.
Goed, vandaag dus naar Laos. Na het uitchecken, geld wisselen en de goede uitleg van de eigenaar van de guesthouse gingen we naar de border. Uiteraard met ons Pad Thai lunchpakketje wat we ook nog meekregen.
Uurtje later zonder teveel poespas waren we de grens over. Een busritje verder en we waren bij de pier. Daar begon het snoeihard te regenen terwijl we droog stonden te wachten om de boot op te kunnen.
Nog even wat laatste broodjes, snackjes en drinken kopen en we konden door de zeikregen naar de boot.
Terwijl we in de zeikregen stonden te wachten vormde we ondertussen een groepje met als nationaliteit Amerikaans, Engels, Duits en natuurlijk Nederlands.
Na snel een broodje naar binnen te hebben gewerkt mochten we de boot op. Rennen op mijn slippertjes door de regen naar de boot. Het was een zandpad naar beneden wat nu dus modder was en aangezien ik het een goed idee vond om slippers aan te doen was dit dus best spannend.
Heel voorzichtig stapje voor stapje naar beneden lopen. En ineens.. voelde ik mezelf wegglijden. Gelukkig zag een oude Amerikaanse man met een cowboy hoed dit al aankomen en pakte me stevig bij mijn arm. Thank god.. Anders had ik nu een strontkont aka modderkont gehad.
Slippers uit en we mochten de boot in...
De boot bestond uit losse busstoelen wat onze plekken waren de komende 6 uur.
Een half uur na vertrek zagen we dat de stoelen gedraaid konden worden en dat was ook precies wat de hele boot deed. Iedereen draaide z'n stoelen waardoor er allerlei groepjes ontstonden.
Onder het genot van het prachtige uitzicht over de groene heuvels, enkele dorpjes en de wilde koeien en buffalo's in de Mekong River vermaakte wij ons wel.
Een van de gasten van ons groepje had een boxje bij waar allerlei muziek doorheen kwam. Van Bob Marley tot Wanderwall- Oasis kwam er door de speakers. Maar het liedje Rolling on a River was toch echt wel het meest passende en we zongen het dan ook luidkeels mee. Want dat was precies wat we deden. Alles werd onderling gedeeld zoals eten, reiservaringen en levensverhalen.
Denk dat ik dat thuis ontzettend ga missen om zo sociaal te zijn. Iedereen leeft zo in zijn eigen wereld en de dagelijkse sleur is zo gewoon geworden. Terwijl deze sociale contacten juist kleine geluksmomentjes zijn. Je leert zoveel mensen kennen en het contact gaat zoveel makkelijker dan thuis.
Tegen half 6 kwamen we aan in Pak Beng voor een overnachting. Deze moest zelf geregeld worden en na afgelopen nacht besloot ik een lekker hotel voor mezelf te boeken. Wat fijn om je privacy weer terug te hebben!!
Daar heb ik de volgende ochtend genoten tijdens het ontbijt van een heerlijke uitzicht op olifanten die zichzelf aan het wassen waren in de Mekong River. Wauw!
De volgende dag maakte we ons op voor een 7 urige rit op de boot. Deze was helaas niet zo gezellig als gister gezien de boot erg vol was en de stoelen niet omgedraaid konden worden.
Maar met de zon op mijn toet heb ik van het uitzicht kunnen genieten want ik zal je vertellen. Dit verveelt niet gauw hoor.
Soms stopt de boot ergens om drinken (voornamelijk bier) aan te vullen, lokale mensen af te zetten of op te halen. Ook zie je kleine meisjes uit het niets tevoorschijn komen om je zelfgemaakte armbandjes te verkopen. Of schattige, soms naakte jongetjes die aan de Mekong River aan het spelen zijn en zich begonnen uit te sloven zodra ze onze boot zien. Ze begonnen allerlei saltos in het water te maken en wilde zover ze konden handjes geven. Super schattig!!!!
's Avonds met 2 meiden uiteten geweest in het centrum van Luang Prabang. Al snel volgde de rest van de 'boat crew' en hebben we bij Utopia wat gedronken. Een gezellige backpackerscafe met een hippie achtige uitstraling.
Dag 30
Vandaag zijn we met een groepje van 4 richting de Kuang Si waterval gereden met de scooter. De rit duurde ongeveer één uur en het was werkelijkwaar een heerlijke rit. Op sommige stukken reed je door de bergen en zag je zoveel groen om je heendat het haast zeer deed aan je ogen.
Af en toe kwamen een brandlucht je tegemoet gezien ze hier geen milieusysteem kennen, verbranden ze al hun afval. Net als in Thailand overigens hoor. Ondertussen kon je met gemak geitjes, koeien, buffalos en honden tegenkomen. Slangen ook overigens..
Af en toe reed je door verschillende dorpjes heen waar de geur van eten en bbq je tegemoet kwamen. Soms stonden er huizen maar soms ook krotjes gemaakt van hout en golfplaten. Overal kan je naar binnen gluren en zie je gezinnen bij elkaar zitten en samen te eten.
Na een uur kwamen we aan bij Kuang Si waterval. Na een kleine bijdrage mochten we het park in. Allereerst kwamen we zwarte beren. Oké.. deze had ik niet verwacht. Overigens waren het beren die bevrijd zijn van kleine kooitjes e.d.
Al snel daarna kwamen we bij de 1e waterval... echt zo mooi!!
We besloten er een duik te nemen en zoals mij het tot nu in elke waterval gebeurd, konden ze visjes niet van mij afblijven. Je voelt ze rondom je voeten en benen zachtjes happen. Doet geen zeer maar gewoon het idee....
Na de duik zijn we verder gaan lopen en elke 3 minuten lopen kon je stoppen om een duik te nemen in de waterval. Het ene stuk nog mooier dan het andere. Omdat we besloten naar de top te gaan begonnen we aan de klim.
Die was behoorlijk pittig zal ik je vertellen. Zeker als je niet zo lang aangelegd ben als de rest van de groep😜.
Je had ook een heel stuk met trappen die overstroomd werden met water.
Na een kwartiertje bereikte we de top en de klim was het helemaal waard hoor.
Zo mooi!
's Avonds weer met de bootcrew bij Utopia wat gegeten, bij Lao Garden wat gepooled en op tijd naar bed.
Alweer een maand voorbij. Voor mij voelt het alsof ik al veel langer weg ben gezien ik zoveel heb meegemaakt de afgelopen weken. Nog 6 weken te gaan.
Ik merk dat het bijhouden van een blog steeds moeilijker wordt omdat ik zo druk ben elke dag en dan vergeet bij te houden. Maar blijf zeker mijn best doen om het bij te houden want als ik nu al mijn 1e blog lees, dan denk ik.. oja.. dat heb ik ook nog meegemaakt. Dus voor de trouwe lezers, jullie blijven geüpdate van mijn avonturen.
Veel liefs,
Sophie
Vandaag naar het volgende eiland: Koh Tao. Leroy zal mij een paar dagen later volgen. Na een uurtje bij de pier te wachten ging ik de ferryboot op om 2 uur later aan te komen bij Koh Tao.
Onderweg heb ik de film Mothers & Daughters gekeken op Netflix. Een tranenveger en een moment dat ik mijn moedertje mis.
Aangekomen op Koh Tao moest ik eerst langs de drukke menigte locals wat je op staat te wachten bij de brug om je met de taxi te vervoeren. Een jong meisje pakte me bij m'n arm en ik besloot erin mee te gaan. Voor een degelijke prijs ben ik in de open achterbak van een truck geklommen om 5 minuten later bij mijn hotel te arriveren.
Bij de receptie kreeg ik de horen dat ik voor 1 nachtje een gratis upgrade kreeg in verband met een foutje. Werd dus in een deluxe kamer ondergebracht.
Omdat het vandaag weer zo warm was besluit ik me in mijn bikini te hijsen en de zee in de duiken. Echter is het water er niet heel erg schoon in verband met alle boten die in het water liggen. Ach, één duik is al genoeg.
Daarna heb ik lekker een noodlesoup besteld en op een ligmatje de prachtige zonsondergang bewonderd.
De wolken waren voor de zon waardoor je een prachtig effect kreeg van paars, roze en rode lucht. Zo mooi! Dit is een moment die ik opsla in mijn geheugen. Wauw!
Nadat ik als avondeten fruit op heb, ben ik naar een andere tent gegaan waar ik aan de praat ben geraakt met een paar Nederlanders en Canadezen. Een gezellig avondje met deze dronken mensen maar ik ga naar bed. Toedels!
Dag 18.
Vandaag mijn allereerste off-day. Een dagje waarin ik iedereen mis. Gelukkig veel telefonisch contact gehad met iedereen wat mij dan weer happy maakt.
Zelfs nog met de kleine katerkitten Alfonso aan de telefoon gezeten. Het arme beestje begreep er niks van en zat maar telkens met de telefoon te kroelen. Daarna heb ik een dutje gedaan wat geen succes was. Overdag in mijn schattige hutje met alleen een waaier is het niet om uit te houden.
Morgen ga ik mijn gezellige travelbuddy ophalen met de scooter! Op naar weer vele avonturen samen tot maandag.
Dag 19.
Vanmorgen lekker uitgeslapen en op mijn dooie gemakje gedaan. Wasgoedje maar eens weggebracht en bij dezelfde toko maar een scootertje gehuurd.
Ik besloot het eiland te ontdekken maar besefte me dat ik me op deze scooter en op dit eiland niet zo veilig voel als Koh Samui. De scooter rammelde aan alle kanten, de remmen piepte en op alle wegen ligt zand. Als een omaatje rijden dus, wat al helemaal niks voor mij is.
Ben naar Impian Divers gereden, een Nederlandse duikschool om de volgende dag een proefduik te boeken.
Tegen 3 uur ben ik bij de haven gaan zitten om travelbuddy Leroy op te halen. Zag donkere wolken en harde wind onze kant opkomen en maakte me even zorgen om te terugrit. Gelukkig bleef het droog en stapte we op de scooter naar het hotel.
Ik vertelde Leroy over mijn plannen om te duiken en hij wilde dolgraag mee.
Nadat hij superenthousiast ingecheckt had om zijn hutje op het strand, zijn we weer naar de duikschool gereden om voor hem ook te boeken. Leuk!
Na een hapje eten zijn we teruggereden naar het hotel om op tijd een plekje te bemachtigen bij het hotel voor de zonsondergang. Tussen 18.00 en 18.30 gaat de zon onder en onder het genot van nachos en een cocktail genoten we in stilte hiervan.
Na de zonsondergang zijn we een stukje gaan lopen en daar waar Leroy besloot op tijd naar bed te gaan besloot ik een half uur een hoofd, nek en schouder massage te nemen. Ik stapte een salon in en de 4 dames die er werkte bleven lui in hun stoel zitten. Na een kleine discussie in het Thais besloot er eentje op de staan en mij te helpen. Ik liep mee naar boven en zag voor de eerste keer een massage tafel met een gat erin waar je je hoofd in kan laten rusten. Oh relaxt dacht ik en ik ging liggen.
Ik zal jullie vertellen dat ik in die 3 weken Thailand nog nooit zo hard mishandeld ben.. mijn god... die vrouw had volgens mij ruzie met dr vent gehad en reageerde haar frustraties af op mij. Met beide knieën en ellebogen op mn rug kraakte ze me een aantal keer. Met beide duimen drukte ze zo hard op drukpunten in mijn rug dat ik dacht dat ze door mijn vel heen zou gaan. En ik kan behoorlijk wat hebben zal ik je vertellen. Maar als jullie mijn hoofd door dat gat hadden gezien, hadden jullie helemaal in een deuk gelegen. Nadat ze een paar keer op mijn rug had geslagen hoorde ik de verlossende woorden: 'Finish miss.
Jullie hebben geen idee hoe blij ik was dat ik maar een half uur massage had gedaan. Als een oude oma kwam ik van die tafel af en ik kreeg een theetje om even bij te komen.
Terwijl ik zat bij te komen kreeg ik berichtjes van Leroy. 'OMG SOOF, GECKO' S OP MIJN KAMER, MORGEN BEN IK HIER WEG, IK WORD GEK, KOM NU!
Snel dronk ik mijn theetje op en besloot deze arme jongen te helpen.
Omdat ik nodig moest plassen liep ik gauw even naar mijn huisje. Om er dus achter te komen dat ik een mega grote kakkerlak in mijn badkamer had zitten. Maar echt een killerkakkerlak, zo groot !
Ik slaakte een gil uit en stuurde Leroy een foto.
Nog geen minuut later stond ie in mijn kamer en hebben we van de zenuwen zo hard gelachen dat het bijna omsloeg in huilen. Wat nu?!
Ik besloot naar de receptie te lopen en het enigste wat ik kon zeggen was: oh my god.. cockroach!!!! Het mannetje keek mij even verbaasd aan en kwam met een bezem achter me aan gesukkeld.
Terug op de kamer wilde hij die kakkerlak dooddrukken. HUH? Dit mag toch niet?
Het was hem niet gelukt want het smerige beest kroop in de voegen van het dak.
Nou, daar kan ik het dus mee doen.
De beste man vertelde dat ik gerust terug mocht komen als ik hem weer zou zien. Ja goeie... als je over een uur weg bent.
Dit word niks.. Samen met Leroy sprongen we op de scooter en zijn we naar een ander hotel gereden. Om erachter te komen dat om 22.00 uur 's avonds alle recepties dicht zijn natuurlijk.
Met lood in onze schoenen terug naar onze hutjes gegaan. Om de gemoedstoestand van Leroy te sussen besloot ik hem nog te helpen. Hij had in de hoek van zijn kamer waar een plint miste een gat zitten waar alle salamanders inzaten. Ik pakte een handdoek en propte deze in het gat. Op goed geluk dan maar, voor ons beide.
Eerst heb ik een uur op mijn eigen bed gezeten en alleen maar om me heen gekeken om te kijken of ik iets zag of hoorde. Na een uur besloot ik maar te gaan slapen met alle lichten aan. Want ik heb gegoogled over kakkerlakken natuurlijk en zij houden van donkere, warme ruimtes. Dan liever muggen als kakkerlakken.
Dag 20
Hooguit 2 uurtjes geslapen vannacht.
Heb besloten maar in dit hotel te blijven en zo'n deluxe kamer te regelen en wat bij te leggen want dit scheelt toch weer geld dan weer naar een nieuw hotel te gaan.
Met mijn rotte bakkes liep ik naar de receptie waar de beste man van gisteravond mij vrolijk aan zat te kijken.
Jahaa, jij zal wel goed geslapen hebben hè.. Ik gaf aan dat ik niet geslapen had en een andere kamer wil voor een GOOD PRICE! Hij matste ons en voor een paar euro per nacht meer konden we daar verblijven. Echter was er nu maar 1 kamer beschikbaar en vanmiddag om half 1 de 2e kamer.
Omdat we gaan duiken vandaag besloot ik alvast naar mijn kamer te gaan en kon Leroy hier zijn spullen neerstallen.
Terwijl ik een koude douche nam om bij de komen van dit alles zie ik ... jahwel... een kakkerlak in mijn douche. Deze kon ik wel aan en liet me eigen niet kennen. Pakte wc papier en ieeeehhh, wat is zo'n beest snel. BAH!! Ik tikte hem met mijn slipper op z'n rug zodat die eikel lag te spartelen voor zijn leven. Ik pakte de prop wc papier en liet hem zo de binnenkant van de wc even zien. Bye bye, you filthy animal!
En nu op naar de duikcursus.
Samen met Leroy tufte we op de scooter naar Impian Divers. Als eerste moesten we alle duikspullen passen en bij elkaar verzamelen. Vervolgens kregen we een uurtje les over de belangrijke regels en gebarentaal voor onder water.
Een klein hapje gegeten en vervolgens met een grote tas met je duikspullen naar de boot gelopen.
Uiteraard was de boot bijna alleen maar bezet door Nederlanders. Op 1 Franse en 1 Engelse na. Laat die Franse man nou juist een duikinstructeur zijn die mij en Leroy onder zijn hoede nam.
Na een half uurtje varen en ons opgetuigd te hebben met de duikspullen, zijn we het water ingegaan. Vanaf minuut 1 zat ik te stuntelen met mijn duikbril. Kreeg hele tijd water in mijn bril wat weer pijn deed aan mijn ogen i.v.m. het zoute water. Uiteindelijk leerde de instructeur mij trucjes om het water eruit te krijgen. En nu onder water! Wauw, zo helder! Heel langzaam gingen we naar beneden en ondanks dat alle lucht uit mijn vest was, dreef ik niet zo hard naar beneden als de heren. Met wat hulp van de instructeur lukte het toch. Alhoewel ik ook niet te snel naar beneden kon vanwege mijn oren.. jeetje, die druk. Moest zelf mijn oren poppen door mijn neus dicht te houden.. dit moest ik zeg maar elke 1.5 meter naar beneden doen.
Ondertussen was ik nog steeds aan 't stuntelen met mijn bril. Oef.. toch wel spannend idee hoor. Je mag namelijk niet zomaar naar boven zwemmen als je het beu bent i.v.m. de druk. Eenmaal beneden deden we op de grond nog wat oefeningen om vervolgens de onderwaterwereld te bewonderen. Wauw, vissen en koraal in alle kleuren dat je er wel uren naar kan kijken. Soort vleesetende planten die dicht klapte zodra je vlak voorbij zwom. Vissen in groenblauwige kleur. Kon hier wel uren blijven hangen en alles ging eindelijk goed. Ik was helemaal in mijn element en voelde me net een zeemeermin in het water. Na 1.5 uur onderwater zijn we weer terug boven gekomen. Wat een prachtige indrukken en wat ontzettend gaaf dit mee te mogen maken. Maar hoef niet perse mijn PADI te halen.. 1 dag duiken is genoeg en heb toch niks aan een duikbrevet. Na een vermoeiend nacht en dag ben ik lekker op tijd naar bed gegaan.
Dag 21.
Heerlijk uitgeslapen en ontbeten met Leroy. We hebben met de 2 meiden van de duikles uit Eindhoven afgesproken om naar een klein strandje te gaan waar schijnbaar kleine haaien rond zouden zwemmen. Na een rit van 10 minuten kwamen we er aan, het was echt heel afgelegen en rustig. Zal ook wel met het laagseizoen te maken hebben.
Duikbrillen op en het water in! Na nog geen paar seconden hoorde we iemand 'shark' roepen en we doken er achteraan. Het was echt een kleine witte haai van zo'n 1 meter groot. Als een stel achterlijke toeristen zwommen we erachteraan. Gaaf hoor, kan ik ook weer afstrepen van mijn bucketlist 😜.
Gezien het wat bewolkt was zijn we na 2 uurtjes weer richting het hotel gegaan.
Daar hebben we gezellig wat gedronken met zijn 5e want inmiddels was er een Nederlandse man ook aangehaakt.
Na wat opgefrist te hebben zijn Leroy en ik naar de Lotusbar gegaan. Een strandtentje met neonlichten. Je kon jezelf onder schminken met neonverf en dat was precies wat Leroy en ik dan ook deden.
Marije, een Nederlandse meid die we gister op de duikcursus hebben ontmoet haakte aan met een Amerikaan.
Vervolgens zijn we naar Fish Bowl, een backpackerscafe, gegaan wat zo'n 15 minuten lopen was.. Aaaaah, hier is het dus te doen. Moet je ook maar net weten.
Ik besloot iedereen wijs te maken dat ik van Watfort, Engeland vandaan kwam en heb hele avond mijn plat Engels accent opgezet. Sommige waren er echt heilig van overtuigd dat ik er vandaan kwam alhoewel soms mijn accent omsloeg in Amerikaans en dit ook zeker opgemerkt werd.
We hebben een gezellig avondje gehad met de Nederlandse bende en om 1.00 uur sloot alles dus samen met Leroy naar het hotel gelopen.
Besef me wel dat hier veel om seks draait op die eilandjes. De laatste minuten voor sluiting zie je mannen nog wanhopig op zoek naar een prooi om de nacht mee door te brengen. Snel wegwezen.
Dag 22.
De volgende dag besloten de meiden uit Eindhoven, Leroy en ik naar Koh Nang Yuen te gaan. Het forever young eiland. We besloten bij ons hotel een taxi boot aan te houden en met zijn 4e klommen we door het water in de boot.
Niet wetende dat de zee zo ruw zou zijn. Mijn god, wat een golven. Het bootje klapte op de golven en we waren drijfnat.. We schommelde van links naar rechts en de beste man die ons vervoerde had de grootste lol met ons gegil dat hij besloot ons na te doen.
Zo, na een klein half uurtje zijn we aangekomen op het forever young island!
We besloten eerst de berg op te klimmen met miezerige stapjes om uit te komen bij een prachtig uitkijkpunt op de rotsen. Na een hele fotosessie met onze Leroy zijn we weer naar beneden gegaan om lekker de snorkelen. Koh Nang Yuen bestaat uit 3 eilandjes wat verbonden is met een parelwit strand. Achteraf bleek een groot deel van dit strand te bestaan uit wit afgebroken koraal. Je mag geen handdoeken meenemen omdat er tonnen zand jaarlijks verdwijnen hierdoor. Je mag daarom alleen een strandstoel huren of gewoon op het strand zitten.
Het water is wederom prachtig helderblauwe en weer veel moois onderwater gezien. Om 15.00 uur zijn we weer opgehaald omdat de zee anders te ruw zou zijn. Achteraf viel de terugrit meer mee dan de heenrit.
Het was mijn laatste avondje met Leroy en dit gaan we natuurlijk op een gepaste wijze afsluiten. We besloten de Thaise Whiskey bij de 7 eleven te halen: Hong Thong. Gemixt met cola hebben we dit op ons balkonnetje gedronken.
Vervolgens hebben we lekker wat gegeten samen en al snel kwamen de meiden uit Eindhoven. We dronken een cocktail en later sloot Marije aan met haar travelbuddy Marleen. Toen Marije aan kwam lopen besloten we te zingen voor haar want ze had haar PADI (duikbrevet) gehaald. Happy PADI to you, happy PADI to youuuu. Daar besloten we natuurlijk op te proosten met een gepaste bucket.. weet je nog.. dat emmertje met alcohol. Ugh...
Vervolgens zijn we met z'n 6e naar de Lotus bar gegaan om onszelf weer onder te kliederen met de neonverf.
Na een uurtje zijn we naar de Fish Bowl gegaan en ik had al snel een maatje gevonden in Marleen. Samen besloten we iedereen voor de gek te houden en plat Engels te praten. Gotta go to the loo, I want some beans with ma breakfast of ya wanna drink a pint with me lad ? Oh echt, je kon me oprapen van het lachen want deze meid vertelde mij iets heel grappigs. Marleen, sorry als je het leest maar ik moet dit echt even delen.
Miss Marleen went to the loo and came back to tell me the funniest news ever.
She told me she put her trousers down and started peeing.. after she started peeing she noticed she forgot her underwear, that was now soaking wet.
Its still a little warm vertelde ze me nog na terwijl ze haar benen boog om dat gevoel te benadrukken. Nou echt, ik had het niet meer zal ik je vertellen.
Na een onwijs gezellige avond en afscheid te hebben genomen van iedereen zijn Leroy en ik aan onze laatste rit begonnen
Op naar het hotel. Daar hebben we elkaar wel 3 x een dikke knuffel gegeven. Afscheid nemen hoort erbij maar ik weet zeker dat ik deze jongen nog terug ga zien, terug thuis.
Dag 23.
Jeetje, wat ben ik ziek geweest vannacht. In lange tijd niet zo ziek van de alcohol geweest.. Whiskey.. voorlopig wil ik er niks meer van horen of zien.
Mijn wekkertje ging om 5.00 terwijl ik om 3.00 uur pas lag te slapen. Deed best zeer maar verman je Sophie want vandaag ga je naar het Noorden van Thailand.
Backpack op en gaan. In 't pikkedonker liep ik door de straatjes van Koh Tao om om half 6 te worden opgehaald door de taxi. Om 6 uur vertrok de boot en 4.5 uur later arriveerde ik in Surat Thani. Om 11 uur was ik op het vliegveld en om half 4 ging mijn vlucht. Tegen 6 uur was ik in mijn hotel in Chiang Mai waar ik gelijk aan de praat raakte met 2 Nederlandse meiden Valerie en Kimmie.
Voor de eerste keer in mijn leven verblijft deze meid dus in een hostel.. apart wel hoor om mijn privacy te moeten missen.
Wc en badkamer delen met een hele gang en de slaapkamer met 8 meiden.
Samen met Kimmie en Valerie zijn we naar een eating bus gegaan om daar een hapje te eten. Terwijl de meiden door gingen naar een kroeg besloot ik naar het hostel te gaan. Daar raakte ik aan de praat met mijn kamergenootjes. 2 meiden uit Kroatië en Amerika die samen in Vietnam werken om Engelse les te geven en nu even een uitstapje maakte.
Dag 24.
Vlakbij het hotel hebben we met 4 Nederlandse meiden wat gegeten. Want sja... Nederlanders vormen al gauw een groepje. Bij een Frans tentje heb ik voor de eerste keer tijdens mijn reis heerlijke salami op 😁.
Voor de avond hebben we met z'n vieren een cooking class geboekt bij Great Kitchen Cookery School.
Om 16.00 uur werden we opgehaald door het echtpaar van deze kookschool en samen met een busjevol mensen zijn we afgezet bij een lokale markt. Daar kregen we uitleg over allerlei ingrediënten, groenten e.d. Na de uitleg konden we nog even vrij rondlopen om te genieten van al het bekende en onbekende.
Daarna kon het beginnen. Onder leiding van kokkin Meow kregen we les. Eerst legde ze van alles uit om het vervolgens voor te doen. En daarna mochten we zelf aan de slag. Je kon zelf kiezen uit 5 gerechten en ik koos voor een springroll als appetizer. Die overigens HEERLIJK was😍. Daarna een Tom Yang Goong creamy prawnsoup. Vervolgens moesten we zelf een curry kiezen en dit helemaal zelf maken met allerlei ingrediënten. Ik koos voor de pittigste: Kaow Soi. Ze bleef pepers in mijn potje gooien die ik moest malen en zei: You like spicy? I make it Spicy, Welcome to Thailand.
Deze vrouw had een enorme dosis humor want regelmatig lag ik helemaal in een deuk om dit mens.
Van die curry paste die ik heb gemaakt gingen we een gerecht maken Kaow Soi Gai with chicken en noodles. Tijdens het bakken van dit gerecht leerde ze ons hoe we vlam in de pan konden veroorzaken en tegelijkertijd een fotoshoot konden houden. Oh god.. Als dit maar goed gaat. Maar natuurlijk want onder het toeziend oog van Meow kwam het wel goed.
En nu het gerecht met die vele pepers opeten. Het viel uiteindelijk wel mee en sommige mensen vonden ons gerecht lekkerder dan de green curry.
Na dit gerecht heb ik gekozen voor de stir Fried chicken met cashew nuts en als afsluiter natuurlijk de sticky rice met mango en kokossaus. Oops.. niet wetende hoeveel suiker hier eigenlijk ingaat.
Het was een leerzame en enerverende avond.
Dag 25.
Stond op met een beetje keelpijn, ik wijt het aan de airco want die stond op 19 graden vannacht. Het was echt freezing koud!
Inmiddels was onze groep uitgebreid met nog 2 meiden waardoor we met 6 meiden waren.
We hebben met z'n 6e een scooter gehuurd en zijn eerst gaan ontbijten bij
Chiang Mai breakfast World. Wauw... wat werden we hier verwend met veel en lekker eten. Helaas niet zo optimaal van kunnen genieten doordat slikken best zeer deed.
Onze bestemming was voor vandaag: de Aziatische Grand Canyon in Chiang Mai wat zo'n 40 minuten rijden was.
Ik besloot aan kop te gaan gezien ik navigatie had. Daarnaast waren er 3 meiden bij die geen of weinig ervaring met scooter hadden. Ohjee.. Als dat maar goed gaat tussen het verkeer in Thailand.
Ik merkte al gauw dat ik al best wat ervaring had in het Thaise verkeer want waar ik overal tussendoor schoot, moest ik in het begin telkens op de meiden wachten. Als je voor een stoplicht staat dan sluiten scooters niet achteraan maar tussendoor en dat was ook wat ik deed. Bovendien is het links rijden dus alle scooters moesten zoveel mogelijk op de linkerbaan rijden.
Uiteindelijk kregen de meiden de smaak te pakken en waren we het drukke centrum uit. Uiteindelijk was het alleen nog maar snelweg. Zal maar niet zeggen tot hoe hard scooters hier kunnen rijden..
Uiteindelijk kwamen we terecht bij de Grand Canyon. Een waterpark met opblaaskussens en opstakels waar je je als een klein kind kan uitleven. We kwamen aan en zagen enkel een soort gelijke Grand Canyon met water en een klif waar je vanaf kon springen en in het water kon je gebruik maken van een surfplank. Wat is dit nou weer? Dit was niet wat wij zagen op de foto's.
Wat bleek nou... We waren bij het verkeerde park. Je hebt 1 Grand Canyon maar 2 verschillende organisaties. Dus we moesten aan de andere kant zijn. Sjonge.. omdat we al betaald hadden, besloten we nog ff van de kliff af te springen.
Daarna zijn we naar het goede park gegaan en oh wat een lol hebben we gehad. Het is vergelijkbaar met wipe out. Ze maken de opblaaskussens nat waardoor het spekglad is en ondertussen moet je allerlei obstakels beklimmen of overwinnen. Op de lompste manieren vielen we met z'n 6e. Ik kreeg het 2 x voor elkaar dat ik onderuit ging terwijl ik gewoon stond en niks deed. En 3 x ben ik tussen de kussens beland en zat ik vast waardoor de meiden mij eruit moesten trekken. Sjonge, wat heb ik een buikpijn gehad van het lachen zeg.
Op de terugweg hadden we wat haast dus vlogen we met zijn 6e heel soepeltjes door het verkeer. Mooie momenten want locals die achterin trucks zaten klapte en zwaaide naar ons zoals wij voorbij zoefde. Ze keken ons ook helemaal na. Af en toe stak ik mijn hand uit zodat de meiden wisten of we links of rechts moesten.
Na een gezellige dag bij time for lime gegeten maar kreeg nauwelijks wat weg i.v.m. mijn keel. Voelde me steeds beroerder worden en ben op tijd naar bed gegaan.
Dag 26.
Stikberoerd werd ik wakker, wat heb ik een keelpijn zeg. In de spiegel zag ik dat mijn amandel vol zat met witte plekjes en mijn keel was vuurrood. Ja hoor, heb ik weer.. een amandel en keelontsteking.
Paracetamol erin en proberen veel te drinken, maar jeetje, wat doet dat zeer. Vandaag ga ik naar een Elephant Santuary dus kop op en gaan.
Tip 1. Vergeet je handdoek niet mee te nemen als je gaat douchen in een hostel. Was klaar met douchen en greep mis naar mijn handdoek, die hing nog in mijn kamer.. shit. Begint al goed..
We werden met zijn 6e opgepikt door de eigenaar van de Elephant Santuary en achterin de truck waren we ruim 2 uur onderweg. Na een uurtje maakten we een tussenstop bij een lokale markt waar we volgens de beste man een pipikaka konden doen😂. Mogen jullie raden wat hij daarmee bedoelde...Ik kocht een antibioticakuurtje bij een apotheek voor mijn keeltje. Jaja, hier kan je dat zonder recept gewoon kopen en normaal ben ik er echt niet van want heb het maar 2 x in mijn hele leven op maar hierbij wil ik geen risico lopen dat ik straks naar het ziekenhuis ofzo moet. Vervolgens trakteerde ik mezelf op een waterijsje en wat een opluchting is dat zeg.
Laatste half uur de bergen en jungle in.. jeetje wat een wegen hier.
We hielden ons stevig vast in de achterbak terwijl we enge bochtjes, kiezelpaden en hobbels voorbij passeerde en oja, de koeien die midden op de weg lagen waardoor die man als een malle begon te toeteren.
Eenmaal aangekomen konden we gelijk de jungle in naar beneden. Het was zo'n kwartier lopen op geïmproviseerde trappen gemaakt van gebroken stenen en simpele houten stokken als leuning. Maar leun hier zeker niet op want je ligt er zo naast hoor. Top idee om dit met je slippers te doen natuurlijk... ugh.. stom!
We kwamen aan bij het huis van onze chauffeur. Kindjes, huisvrouwen, puppys en honden kwamen ons tegemoet. We mochten plaats nemen in de woonkamer op de grond en kregen uitleg over de dag.
Vervolgens gingen we verder de bush Bush in en na 20 minuten lopen zagen we ze.. De olifanten 😍😍😍
We mochten ze eten geven, aanraken, foto's maken etc. We kregen uitleg over de 3 vrouwtjesolifanten.
1 ervan was 1 jaar zwanger, olifanten zijn namelijk 2 jaar zwanger dus ze had nog een jaar te gaan.
De reden dat het alleen maar vrouwen waren was dat mannetjes olifanten agressief zijn in het wild. Een van de olifanten had zelfs een korte staart omdat een mannetjessolifant dit afgebeten had. Voor de bevruchting worden de mannetjes olifanten wel tussen de vrouwen weggezet. Maar daarna worden de mannetjes weer terug gebracht naar santuary in het centrum.
Deze prachtbeesten slapen zo'n 4 uur op een dag en zijn de andere 20 uur bezig met eten. Niet gek ook, gezien ze zo'n 255 kilo bananen, planten etc. eten op een dag.
Vervolgens mochten we kennis maken met de babyolifant maar moesten wel afstand houden omdat dit een mannetje was en nog erg speels had. Dit was ook wel te merken want hij was nog lekker lomp en onbehouden. De begeleiders wisten hem telkens goed af te leiden. En prachtig om te zien hoe hij telkens tussen moeder en de andere vrouwtjesolifant bleef staan. Dag van te voren had hij een van de bezoekers met zijn slurf tussen zijn benen geslagen. De eigenaar vertelde in zijn gebrekkig Engels 'boomboom honeymoon finish'.
Uiteindelijk zijn we verder de jungle ingegaan om uit te komen bij een rivier. Deze moesten we overlopen door over een boomstam te lopen. Spannend wel hoor, zal ik je vertellen. Uiteindelijk konden we het water inspringen maar ik bleef vanaf een afstand toekijken gezien ik me nog steeds stikberoerd voelde. Bovendien was het water stikkoud. Een van de meiden had haar voet in het water gestoten waardoor het flink bloedde. Met een bepaalde plant stelpte de begeleider het bloed. Deze mannen zijn echte Tarzannen hoor. Ze sprongen van de waterval af, liepen blootvoets door de jungle en wezen ons spinnen aan.. thank god dat ik tot nu toe alleen spinnen, zo groot, zag die heel hoog in de bomen verstopt zaten.
Na een flinke klim langs bizarre weggetjes kwamen weer terug bij het grote houten huisje van de eigenaar. Bizar hoe deze man alles zelf gemaakt heeft. Terwijl ik mijn verpleegkundige precisie toepaste op de wond van de Engelse meid legde de eigenaar uit hoe hij medicijnen maakte voor de olifanten. Bestaande uit Tamarin, rijst, zout en banaan.
De reden van het hebben van een hond hier in de jungle is simpel vertelde de man ook nog. Terwijl het gezin hoog slaapt, slapen de honden beneden en schrikken de slangen af als ze in de buurt komen met hun geblaf.
Na de uitleg mochten we het water/rivier in voor zijn huis en was het wachten tot de olifanten kwamen. We mochten ze eerst wassen met emmertjes en borstels om ze vervolgens te masseren met modder.
De begeleiders hadden de grootste lol want ze vonden het wel leuk om ons ook met modder te besmeuren waardoor er een hele moddergevecht ontstond.
Wat een ongelofelijke ervaring was het vandaag en heb veel genoten van deze prachtbeesten. Ze zijn zo groot en kijken je ook echt aan als je aanraakt. Ik hou echt van deze beesten en ik weet dat deze beesten het goed hebben met hun begeleiders. Zij zorgen namelijk elke dag dat deze beesten geen honger hoeven te hebben en met bepaalde kreten begeleiden ze de olifanten. Er komen geen stokken, prikkers e.d. te pas. En zo hoort het ook. Want er zijn nog dagelijks achterlijke toeristen die op een stoeltje wil zitten op deze beesten maar niet beseffen dat deze stoeltjes en touwen slecht zijn voor hun huid. Bovendien.. het is geen attractie!😡
Op de terugweg begon ik me pas echt beroerd te voelen. Ik weet dan ook dat afgelopen 2 dagen niet erg handig waren maar ach, ze nemen het me niet meer af.
Op tijd naar bed en morgen fris en fruitig op voor mijn 3 daagse tour naar het volgende land: Laos.
Dag 27.
Vannacht wakker geworden van de pijn. Tijdens het slikken of drinken is het net of iemand met een mes in mijn nek zit te remmen. Zo'n zeer. In lange tijd niet zoveel pijn gehad en zag erg op tegen de 3 daagse reis. Die antibiotica lijkt nog niet zijn werk te doen maarja... natuurlijk ook wel erg drukke dagen gehad.
Vanaf vandaag hoef ik geen Sawat die Kha meer te zeggen als gedag of Khop Khoen Kha als dank je wel. Voor de mannen zeg je Kap op het einde i.p.v. Kha.
Om half 10 werd ik opgehaald door een afgelaaien busje vol mensen naar Chiang Khong. Een klein dorpje waar geen ruk te beleven valt net voor de grens van Laos.
Bij het pakket wat ik geboekt had zat ook 1 overnachting dus we werden bij een guesthouse gedropt. Daar deelde ik de kamer met een Duitse en Nederlandse meid. De bedden waren zo hard dat ik me niet eens druk hoefde te maken over de bedbugs, gezien ze niks hadden om in te kruipen. Omdat er enkel een wollen deken lag wat veel te warm was besloot ik op die deken te gaan liggen en mijn omslagdoek als deken te gebruiken. Laten we de krakende bedden, ijskoude douche en de vochtplekken in het plafond maar achterwege laten. Maar het gekakel van de hanen om 4.30 's ochtends wil ik toch wel even benadrukken. Wilde ze namelijk de nek omdraaien en bbqen. Haha geen ochtendhumeurtje hoor maar meer de trauma dat ik vroeger in mijn kont gebeten ben door zo'n beest.
Goed, vandaag dus naar Laos. Na het uitchecken, geld wisselen en de goede uitleg van de eigenaar van de guesthouse gingen we naar de border. Uiteraard met ons Pad Thai lunchpakketje wat we ook nog meekregen.
Uurtje later zonder teveel poespas waren we de grens over. Een busritje verder en we waren bij de pier. Daar begon het snoeihard te regenen terwijl we droog stonden te wachten om de boot op te kunnen.
Nog even wat laatste broodjes, snackjes en drinken kopen en we konden door de zeikregen naar de boot.
Terwijl we in de zeikregen stonden te wachten vormde we ondertussen een groepje met als nationaliteit Amerikaans, Engels, Duits en natuurlijk Nederlands.
Na snel een broodje naar binnen te hebben gewerkt mochten we de boot op. Rennen op mijn slippertjes door de regen naar de boot. Het was een zandpad naar beneden wat nu dus modder was en aangezien ik het een goed idee vond om slippers aan te doen was dit dus best spannend.
Heel voorzichtig stapje voor stapje naar beneden lopen. En ineens.. voelde ik mezelf wegglijden. Gelukkig zag een oude Amerikaanse man met een cowboy hoed dit al aankomen en pakte me stevig bij mijn arm. Thank god.. Anders had ik nu een strontkont aka modderkont gehad.
Slippers uit en we mochten de boot in...
De boot bestond uit losse busstoelen wat onze plekken waren de komende 6 uur.
Een half uur na vertrek zagen we dat de stoelen gedraaid konden worden en dat was ook precies wat de hele boot deed. Iedereen draaide z'n stoelen waardoor er allerlei groepjes ontstonden.
Onder het genot van het prachtige uitzicht over de groene heuvels, enkele dorpjes en de wilde koeien en buffalo's in de Mekong River vermaakte wij ons wel.
Een van de gasten van ons groepje had een boxje bij waar allerlei muziek doorheen kwam. Van Bob Marley tot Wanderwall- Oasis kwam er door de speakers. Maar het liedje Rolling on a River was toch echt wel het meest passende en we zongen het dan ook luidkeels mee. Want dat was precies wat we deden. Alles werd onderling gedeeld zoals eten, reiservaringen en levensverhalen.
Denk dat ik dat thuis ontzettend ga missen om zo sociaal te zijn. Iedereen leeft zo in zijn eigen wereld en de dagelijkse sleur is zo gewoon geworden. Terwijl deze sociale contacten juist kleine geluksmomentjes zijn. Je leert zoveel mensen kennen en het contact gaat zoveel makkelijker dan thuis.
Tegen half 6 kwamen we aan in Pak Beng voor een overnachting. Deze moest zelf geregeld worden en na afgelopen nacht besloot ik een lekker hotel voor mezelf te boeken. Wat fijn om je privacy weer terug te hebben!!
Daar heb ik de volgende ochtend genoten tijdens het ontbijt van een heerlijke uitzicht op olifanten die zichzelf aan het wassen waren in de Mekong River. Wauw!
De volgende dag maakte we ons op voor een 7 urige rit op de boot. Deze was helaas niet zo gezellig als gister gezien de boot erg vol was en de stoelen niet omgedraaid konden worden.
Maar met de zon op mijn toet heb ik van het uitzicht kunnen genieten want ik zal je vertellen. Dit verveelt niet gauw hoor.
Soms stopt de boot ergens om drinken (voornamelijk bier) aan te vullen, lokale mensen af te zetten of op te halen. Ook zie je kleine meisjes uit het niets tevoorschijn komen om je zelfgemaakte armbandjes te verkopen. Of schattige, soms naakte jongetjes die aan de Mekong River aan het spelen zijn en zich begonnen uit te sloven zodra ze onze boot zien. Ze begonnen allerlei saltos in het water te maken en wilde zover ze konden handjes geven. Super schattig!!!!
's Avonds met 2 meiden uiteten geweest in het centrum van Luang Prabang. Al snel volgde de rest van de 'boat crew' en hebben we bij Utopia wat gedronken. Een gezellige backpackerscafe met een hippie achtige uitstraling.
Dag 30
Vandaag zijn we met een groepje van 4 richting de Kuang Si waterval gereden met de scooter. De rit duurde ongeveer één uur en het was werkelijkwaar een heerlijke rit. Op sommige stukken reed je door de bergen en zag je zoveel groen om je heendat het haast zeer deed aan je ogen.
Af en toe kwamen een brandlucht je tegemoet gezien ze hier geen milieusysteem kennen, verbranden ze al hun afval. Net als in Thailand overigens hoor. Ondertussen kon je met gemak geitjes, koeien, buffalos en honden tegenkomen. Slangen ook overigens..
Af en toe reed je door verschillende dorpjes heen waar de geur van eten en bbq je tegemoet kwamen. Soms stonden er huizen maar soms ook krotjes gemaakt van hout en golfplaten. Overal kan je naar binnen gluren en zie je gezinnen bij elkaar zitten en samen te eten.
Na een uur kwamen we aan bij Kuang Si waterval. Na een kleine bijdrage mochten we het park in. Allereerst kwamen we zwarte beren. Oké.. deze had ik niet verwacht. Overigens waren het beren die bevrijd zijn van kleine kooitjes e.d.
Al snel daarna kwamen we bij de 1e waterval... echt zo mooi!!
We besloten er een duik te nemen en zoals mij het tot nu in elke waterval gebeurd, konden ze visjes niet van mij afblijven. Je voelt ze rondom je voeten en benen zachtjes happen. Doet geen zeer maar gewoon het idee....
Na de duik zijn we verder gaan lopen en elke 3 minuten lopen kon je stoppen om een duik te nemen in de waterval. Het ene stuk nog mooier dan het andere. Omdat we besloten naar de top te gaan begonnen we aan de klim.
Die was behoorlijk pittig zal ik je vertellen. Zeker als je niet zo lang aangelegd ben als de rest van de groep😜.
Je had ook een heel stuk met trappen die overstroomd werden met water.
Na een kwartiertje bereikte we de top en de klim was het helemaal waard hoor.
Zo mooi!
's Avonds weer met de bootcrew bij Utopia wat gegeten, bij Lao Garden wat gepooled en op tijd naar bed.
Alweer een maand voorbij. Voor mij voelt het alsof ik al veel langer weg ben gezien ik zoveel heb meegemaakt de afgelopen weken. Nog 6 weken te gaan.
Ik merk dat het bijhouden van een blog steeds moeilijker wordt omdat ik zo druk ben elke dag en dan vergeet bij te houden. Maar blijf zeker mijn best doen om het bij te houden want als ik nu al mijn 1e blog lees, dan denk ik.. oja.. dat heb ik ook nog meegemaakt. Dus voor de trouwe lezers, jullie blijven geüpdate van mijn avonturen.
Veel liefs,
Sophie
